بررسی ویژگیهای سبکی در سیصد غزل بیدل دهلوی

این پژوهش عوامل هنجارگریز زبانی ای که سبب ادبی شدن زبان بیدل می گردد را همچون یک نظام و نه به صورت عوامل پراکنده بی ارتباط با هم در نظر می گیرد و میزان تأثیری را که هر پدیده در ساخت زابن بیدل می گذارد، بررسی می کند.نتیجه حاصل از این بررسی ها نشان داده است که تقدم در سبک زانی بیدل بر گزینش و انتخاب در محور جانشینی می باشد تا محور همنششینی.در این راستا، رساله حاضر در چهار فصل تنظیم گردیده است.فصل اول به بیان پژوهش و نگرش پیشینیان بر زبان و سبک بیدل می پردازد.فصل دوم با عنوان مبانی نظری، تعریف و شرح اصول و مبانی ای است که تمامی مباحث و خصائص سبکی مطرح شده براساس آن بنا ننهاده شده و تحلیل گردیده است.فصل های سه و چهار که به ترتیب صرف ونحو می باشد براساس دو شاخه اصلی دستور زبان تنظیم گردیده است و به بیان و بررسی شگردهای زبانی هنجارگریز در حوزه صرفی ونحوی زبان شاعر می پردازد.در این فصل صرف وابسته های عددی خاص و تتابع اضافات و واژگان بیدلی شامل ترکییب و اشتقات بررسی شده و الگوهای ساختاری برای آنها ارائه شده است. در بخش نحو موارد هنجارگریز بکاررفته در ضمیر، حروف اضافه، قید، صفت و فعل بررسی شده است.